تجارت را می‌توان فعالیت فردی یا گروهی برای تأمین نیازهای جامعه در حوزه محصولات و خدمات، آن‌هم در مقیاسی گسترده و کلان، تعریف کرد. برخلاف مشاغل محدود به یک محیط کاری خاص، تجارت می‌تواند از مرزهای داخلی فراتر رود و در قالب واردات و صادرات با کشورهای دیگر، شکل بین المللی به خود بگیرد. یک تاجر نه‌تنها کالا یا خدمات عرضه می‌کند، بلکه درواقع حلقه ای از زنجیره تأمین جهانی است که نقش آن در اقتصاد، بسیار پررنگ و تأثیرگذار است.
تفاوت‌های بنیادین تجارت با مشاغل حقوق بگیر
یکی از مهم ترین تفاوت ها میان تجارت و مشاغل استخدامی، در نحوه کار و میزان آزادی عمل افراد است. در مشاغل معمول اداری یا کارگری، فرد زیرمجموعه یک سیستم است؛ باید از دستورات مافوق تبعیت کند، در ساعات مشخصی سرکار حاضر شود، و حدود فعالیت او در یک چارچوب تعریف شده قرار دارد.
اما در تجارت، فرد خود تصمیم گیر است. تاجر با ارزیابی شرایط بازار، نیاز مشتریان و فرصت های موجود، آزادانه استراتژی های کاری خود را تعیین می کند. این آزادی عمل باعث می شود تاجر در مسیر رشد اقتصادی و توسعه فردی، انعطاف پذیرتر و فعال تر عمل کند.
انگیزه های شخصیتی و امنیت شغلی
ورود به دنیای تجارت، بیش از هر چیز، به روحیه‌ای مستقل و خودانگیخته نیاز دارد. بسیاری از کسانی که مسیر تجارت را انتخاب می کنند، روحیه سلطه پذیری کمتری دارند و ترجیح می‌دهند به‌جای اجرای دستورات دیگران، از ابتکار عمل خود تبعیت کنند. این ویژگی، نشان‌دهنده سطحی از رشد شخصیت و اعتماد به نفس است که در تجارت به کار می‌آید. تاجر تا زمانی که وجهه خود را خدشه دار نکند و نیاز بازار به محصول تخصصی او برقرار باشد می تواند به فعالیت خود برای کسب درآمد ادامه دهد.
از نظر امنیت شغلی نیز باید گفت، برخلاف تصور عمومی، کارمندی همواره امن ترین گزینه نیست. استخدام در شرکت‌ها می تواند با خطراتی همچون تعدیل نیرو و اخراج همراه باشد. در مقابل، تاجری که در بازار جایگاه خود را تثبیت کرده و اعتبار حرفه‌ای‌اش را حفظ کند، تا زمانی که بتواند نیاز واقعی مشتریان را پاسخ دهد، از امنیت شغلی مناسبی برخوردار است.
باورها و انتخاب های سرنوشت ساز
انتخاب مسیر شغلی افراد معمولاً بر اساس باورهای درونی یا تأثیرپذیری از اطرافیان شکل می‌گیرد. برخی افراد به ثبات شغلی و حقوق ماهانه علاقه دارند و بعضی دیگر به دنبال آزادی عمل و خلق فرصت‌های تازه هستند. نکته مهم این است که این باورها، فارغ از درست یا نادرست بودن شان، آینده فرد را می سازند. بنابراین بهتر است هر فرد، با شناخت کامل از ویژگی های شخصیتی خود و شرایط محیطی و آنچه از آینده اش می خواهد، مسیر شغلی اش را انتخاب کند و نگذارد نگاه و تفکر دیگران سرنوشت او را تعیین کنند.
